ហូលនិងផាមួងខ្មែរត្រូវបានគេកាត់ជាសំលៀកបំពាក់ និងប្រើប្រាស់នៅក្នុងពិធីសំខាន់ៗ ដូចជាពិធីជប់លៀងធំៗ ពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងពិធីបុណ្យផ្សេងៗជាដើម។ នៅពេលនារីខ្មែរបានស្លៀកពាក់ហូលផាមួងក្នុងកម្មវិធីធំៗទាំងនោះគឺហាក់ដូចបានបង្ហាញពីភាពទន់ភ្លន់របស់នារីខ្មែរអញ្ចឹង។ អ្វីដែលពិសេសនោះ នៅពេលនារីខ្មែរស្លៀកពាក់ហូលផាមួង គឺចង់មិនចង់ជនបរទេសអាចដឹងថា នោះជាសំលៀកបំពាក់ប្រពៃណីរបស់ខ្មែរ។ ន័យនៅត្រង់នេះគឺ ហូលផាមួង អាចឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីអត្តសញ្ញាណជាខ្មែរ។
ប៉ុន្តែដោយសារតែសកលភាវូបនីយកម្មនៃវប្បធម៌បរទេសបានវាយលុកចូលក្នុងប្រទេសយើង យុវតីមួយចំនួនបានច្នៃសំលៀកបំពាក់ហូលផាមួង ឲ្យក្លាយទៅជាសំលៀកបំពាក់បែបសម័យខើចលើខើចក្រោម។ តើការច្នៃប្រឌិតបែបនេះប៉ះពាល់ទៅនឹងតម្លៃនៃការស្លៀកពាក់របស់ខ្មែរដែរទេ?
យុវជន វ៉ា ណន និស្សិត ឆ្នាំទី៣ នៃសាកលវិទ្យាល័យ Norton និយាយប្រាប់ Sabay ថា “បងយូរម្តងៗ ពេលខ្ញុំចូលរួមពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍ ខ្ញុំឃើញយុវតីយើងមួយចំនួនបានស្លៀកសំលៀកបំពាក់ហូលផាមួងបែបសម័យ តែតាមពិតទៅបង ខ្ញុំមើលទៅគួរឲ្យទាក់ទាញភ្នែកដែរ។” “បងខ្ញុំគិតថា ការស្លៀកពាក់បែបនេះ ទំនងជាមិនប៉ះពាល់អីទេបង!។” យុវជន ណន បន្ថែម។
សម្បុរសសក់ក្រហម កញ្ញា តី ជានិស្សិតសាកលវិទ្យាល័យ Nortonដែរនោះ និយាយថា “ខ្ញុំយល់ថា ការដែលយកហូល ផាមួង កាត់ជាសំលៀកបំពាក់បែបសម័យនេះ វាមិនមែនអាក្រក់នោះទេ ព្រោះប្អូនគិតថា គេស្រឡាញ់ហូលផាមួង បានជាគេ យកហូលផាមួងទៅច្នៃជាសំលៀកបំពាក់បែបនេះ។”
សំអន និស្សិតអក្សរសាស្ត្រអង់គ្លេសនៃសាកលវិទ្យាល័យខាងលើយល់ឃើញដែរថា “ខ្ញុំយល់ថា ការដែលយកហូលផាមួងមកកាត់ជាសំលៀកបំពាក់បែបសម័យនេះគឺមិនសមរម្យនោះទេ ព្រោះវាបានធ្វើឲ្យបាត់បង់អត្តសញ្ញាណជាខ្មែរ ព្រោះខ្មែរស្លៀកពាក់អ្វីៗគឺសមរម្យ មិនខើចលើខើចក្រោមនោះទេបង។”
ប៉ុន្តែ សំបូរ និស្សិតផ្នែកនីតិសាស្ត្រនៃសាកលវិទ្យាល័យមួយដោយលោកសុំមិនបញ្ចេញអត្តសញ្ញាណសាលានិយាយប្រាប់ Sabay ថា “តាមពិតទៅពិភពលោកកំពុងដើរទៅមុខ ឆ្ពោះទៅរកការអភិវឌ្ឍប្រទេសនីមួយៗ។ ហើយគេមិនគួរប្រកាន់ខ្ជាប់ពេកនោះទេ គ្រាន់តែស្លៀកពាក់អញ្ចឹងខ្ញុំគិតថា ទោះគេលាបសក់ក្រហម ស្លៀកពាក់ខើចលើខើចក្រោមក៏ដោយ ប៉ុន្តែឲ្យតែគេមានបេះដូងស្នេហាជាតិ ស្នេហាប្រពៃណី មានន័យថា គេមិនបានបំផ្លាញជាតិនោះទេ”។
សំបូរបានធ្វើការពន្យល់បន្ថែមថា “បងដូចពុទ្ធបរិស័ទគេមិនចាំបាច់លត់ជង្គង់នៅលើភក់ ដើម្បីសំពះទេព្ដានោះទេ ឬមួយកំពុងជិះម៉ូតូ ហើយបញ្ឈប់ការបើកបរដើម្បី គោរពព្រះសង្ឃនោះដែរ ឲ្យតែគេមានបេះដូងមានន័យថា គេគោរពប្រតិបត្តិព្រះពុទ្ធសាសនាបាត់ទៅហើយ”។
គ្មាននរណាជំទាស់ទៅនឹងការហូរចូលនៃវប្បធម៌បរទេសនោះទេ ហើយក៏មិនមាននរណាហាមឃាត់ ឬចាប់ចងឬប្ដឹងនោះដែរ ប៉ុន្តែយុវជនឬប្រជាជនខ្មែរទាំងឡាយមិនត្រូវមើលរំលងប្រពៃណី វប្បធម៌ របស់ខ្លួនជាមុននោះទេ។ មុននឹងចាប់យកវប្បធម៌បរទេសត្រូវចាប់ស្គាល់ពីខ្លួនឯងជាមុនសិន។ នេះជាសំដីរបស់លោក សំរាំង កំសាន្ត រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ។
លោកនិយាយប្រាប់អ្នកសារព័ត៌មានកាលពីពេលថ្មីៗនេះនៅឯសណ្ឋាគារ កាំបូរឌីយ៉ាណាថា “ខ្ញុំគិតថា យុវតីមួយចំនួនបានយកហូលផាមួង យកមកកែច្នៃដើម្បីស្លៀកពាក់នោះជារឿងល្អហើយ ប៉ុន្តែល្អនៅត្រង់នេះ ខ្ញុំគាំទ្រតែការច្នៃណាឲ្យសម ឬឲ្យស្របទៅនឹងប្រពៃណី វប្បធម៌ខ្មែរ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើការយកហូលផាមួង មកច្នៃជាសំលៀកបំពាក់Sexy នោះជារឿងមិនត្រឹមត្រូវ ហើយបានបន្ទាបតម្លៃហូលផាមួងខ្មែរ។
លោកបានធ្វើការអំពាវនាវឲ្យយុវវ័យ ឬប្រជាជនខ្មែរទាំងអស់ ប្រសិនបើចម្លងវប្បធម៌បរទេស គប្បីកែច្នៃវប្បធម៌បរទេសនោះ ឲ្យទៅជារបស់ខ្មែរពិតៗ។ ខ្មែរពីដើម ក៏បានលួចចម្លងពីគេដែរ ប៉ុន្តែខ្មែរបានច្នៃវប្បធម៌នោះឲ្យជារបស់ខ្មែរ ហើយសម័យបរប្រទេសមកសិក្សាស្រាវជ្រាវនៅខ្មែរ ក៏គេរកមិនឃើញ នេះមានន័យថា ខ្មែរមានភាពឆ្លាតវៃ។
លោក ប៉ូ សំណាង ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលវប្បធម៌ជាតិ និងសីលធម៌សង្គមនិយាយដែរថា ហូលផាមួងខ្មែរ គឺត្រូវបានគេចាត់ទុកថា ជាវត្ថុមានតម្លៃ ដែលនៅពេលនារីខ្មែរស្លៀកពាក់ហូលផាមួង ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាខ្មែរ។ ប៉ុន្តែនៅពេលនារីខ្មែរយកហូលផាមួងមកច្នៃជាសំលៀកបំពាក់Sexy នោះ មានន័យថា សីលធម៌ខ្មែរកំពុងធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះតែលំហូរវប្បធម៌បរទេសបានវាយលុកក្នុងស្រុក ខណៈដែលខ្មែរទើបងើបចេញពីសង្គ្រាមហើយប្រជាជនខ្មែរទទួលបានការអប់រំនៅមានកម្រិតនៅឡើយ៕
អត្ថបទៈ វិបុត្រ
កែសម្រួលៈ ស្រ៊ុន ម៉េងគាង
BNK Blog 